Bron: Dagblad de Limburger
Lanaken – Ergens hoopt hij nog dat er een oplossing in het verschiet ligt. Dat er – op de valreep – iemand komt met een idee dat zó goed in elkaar zit dat zelfs Maastricht er niet omheen kan. Dan hoef je geen lange procedures met elkaar te voeren. Dan volstaat een 'goede babbel'.
Maar de tijd om de verplaatsing van een aantal Maastrichtse koffieshops tegen te houden wordt steeds krapper. Zover is burgemeester Guido Willen van Lanaken (circa 25.000 inwoners) ook wel. Op twee plaatsen buiten de kern van Maastricht is alvast begonnen met de bouw van tijdelijke koffieshoplocaties. Ook de derde plek is al in kaart gebracht: een wietboulevard aan de Brusselseweg, slechts 600 meter verwijderd van de grens met Smeermaas. "Erg onvriendelijk en niet correct", noemt de Lanakense eerste burger de opstelling van de grote Nederlandse buur. "Waarom het probleem verplaatsen in de richting van een buurgemeente waar een goede band mee bestaat? Er moet toch iets anders te bedenken zijn! Want dit geeft, hoe je het ook bekijkt, een smet op die goede samenwerking."
Burgemeester Leers kan zeggen wat hij wil, redeneert Willen: de verplaatsing van de koffieshops gaat wel degelijk gepaard met extra overlast voor zijn gemeente. "Leers zegt het zelf: 'we gaan de overlast spreiden'. Als je overlast spreidt, dan betekent dat naar mijn mening dat je een deel van de problemen verplaatst en op het bordje van een ander legt. "
En of de problemen merkbaar zijn! Alleen al het afgelopen jaar sloot de politie van Lanaken vijftien appartementen in Smeermaas en Veldwezelt omdat er zowel hard- als softdrugs werden verkocht. De dealers, 'van Noord-Afrikaanse afkomst', bleken allen afkomstig uit de Randstad. In afwachting van hun berechting zijn ze op vrije voeten.
De drugscriminelen, die opereren in georganiseerd verband, werken voornamelijk vanuit goedkope appartementen en studio's om hun heroïne, cocaïne, en XTC en cannabis aan de man te brengen. Om te voorkomen dat potentiële drugstoeristen uit binnen- en buitenland Maastricht inrijden, maken ze in toenemende mate gebruik van drugsrunners die de weg naar een Lanakens adres weten.
De acties van de runners blijven niet onopgemerkt. Zowel binnen als buiten de bebouwde kom gaan ze vaak als gekken te keer, krijgt Willen van politie te horen. "Hun huur wordt betaald, ze krijgen een gsm, een auto en nog eens 2000 euro per maand op de koop toe. Geen groot bedrag, maar voor die mannekes meer dan genoeg om aanzien te verwerven. Ze klimmen stapje voor stapje omhoog, is mijn indruk."
Bij het bedienen van drugstoerisme blijft het niet. Bij enkele middelbare scholen in Lanaken zijn de eerste dealers gesignaleerd. "Uit informatie van ouders blijkt dat ze proberen te verkopen aan jongeren. Pas op hè, ik wil het probleem vooral niet overtrekken, maar ik heb er wel zorgen over." Mogelijkheden om de overlast net zo voortvarend aan te pakken als zijn collega Leers, heeft Willen niet, zegt hij. Met 48 agenten – inclusief een klein handjevol rechercheurs – richt je niet veel uit. Zeker niet gelet op het gegeven dat ook de teelt van cannabis zich heeft verplaatst. "De Maastrichtse growshop regelt alles voor u. Ze komt het materiaal niet alleen brengen, maar installeert de zaak en fungeert als afnemer. Bovendien betaalt ze een mooie frank voor het risico dat gelopen wordt. "
Een koffieshop nabij de grens kan zijn gemeente er niet bij hebben, bezweert de Lanakense burgemeester. "Er zijn veel betere plekken. Waarom niet midden op een industrieterrein? Of we gehoor krijgen weet ik niet. Men wil wel naar ons luisteren, maar ingaan op onze suggesties is iets anders. Overleggen is voor Maastricht enkel het overbrengen van informatie. Ik hoop dat Leers ons probleem alsnog in gaat zien."