Maastricht, 2 juli 2024,
Aan het College van Burgemeester en Wethouders van de gemeente Maastricht,
Zeer geacht College,
Bij deze vraag ik graag uw aandacht voor het volgende:
In onze buurt doet het verhaal de ronde dat de bovenste huisweide, de meest westelijke, met daarin een bouwvallig monumentaal bakhuisje met uitbouw grenzend aan het Moletteplein van eigenaar is gewisseld. Op zichzelf niets opzienbarends, zij het dat de eigenaar naar verluidt ver gevorderde plannen heeft om het monumentale bakhuisje te restaureren en te verbouwen tot een woning met een inrit, pad en parkeerplek voor een personenauto en dat alles in de weide. Bovendien zou de weide worden veranderd in een plukweide met een waterpoel, en dat op een onnatuurlijk hoge plek. Hoewel de plannen op het eerste gezicht sympathiek lijken, heeft de buurtraad hierover grote zorgen.
U weet dat de buurt in de voorbije vijftig jaar al heel veel heeft moeten inleveren, daarbij moet u onder meer denken aan het verdwijnen van de groene wig tussen Caberg en onze wijk en die met Malberg, terwijl op vele plaatsen in onze stad ze volledig in tact zijn of sterk verbeterd. De oprukkende industrie vanuit België, de windturbines, de zonneweides, de teloorgang van de stadsnabije landbouw enz. zijn een bron van voortdurende zorg. Eén zaak is echter grotendeels onveranderd gebleven, ondanks de desastreuze sloop- en nieuwbouwprojecten in de oude kern, begonnen medio de zestiger jaren: namelijk het behoud van de resterende monumentale boerderijen en de daarbij behorende groene ruggengraat, de huisweides tussen de Van Akenweg en de Pergamijndonk, de groene long van de buurt. Alle plannen tot bebouwing of sloop van beeldbepalende panden zijn na felle strijd van tafel gegaan begrijpelijkerwijs tot grote ergernis van de eigenaren van de gronden en de projectontwikkelaars ( de klap op de vuurpijl was de planning van een flatgebouw aan het Moletteplein ). De gegarandeerde onaantastbaarheid van de huisweides was de reden dat de buurt haar verzet tegen de bebouwing van de groene wig tussen Malberg en Oud-Caberg heeft gestaakt en constructief heeft meegedacht met de planontwikkeling en de realisatie daarvan.
Het hele wezen van onze buurt staat en valt met de historische kern en de eeuwige huisweides, die helaas al genoeg verminkt zijn. U moet daarbij denken aan de percelen huisnummer 98, aanbouw Boostenwoning nummer 97 en het mislukt herstel van de in tweeën gesplitste en vervolgens half gesloopte carréboerderij op nummer 103 en 101. Daarbij zijn de grenzen van het gesloopte deel ruimschoots overschreden en het verkregen effect doet ernstig afbreuk aan het idee van een huisweide. Dit plan voldoet op geen enkele wijze aan het uitgangspunt van zoveel mogelijk herstel van de oorspronkelijke situatie: een volledige carréboerderij.
De buurtraad doet een klemmend beroep op u om de huidige situatie te handhaven, te zoeken naar andere mogelijkheden tot restauratie van het bakhuisje en versterking van het idee van een huisweide middels aanplant van hoogstamfruitbomen, die er oorspronkelijk hebben gestaan, zoals dat bij de Reindershoeve wel gerealiseerd is, overigens ook een project waarbij de historische waarden zijn geschonden, huisnummer 107.
Ik weet niet in welk stadium de planvorming en vergunningaanvraag zich bevinden, maar ik ga ervan uit dat behoud van het wezen van onze wijk: de restanten van het eeuwenoude boerendorp met de huisweides omringd door de nieuwe buurt. In de vele gespreken die ik gedurende de voorbije dertig jaar van bestuurlijke betrokkenheid bij de buurtraad heb mogen voeren met wethouders, gemeenteraadsleden en ambtenaren is altijd gesteld en toegezegd dat aantasting van de huisweides onbespreekbaar is. Helaas is die toezegging lang niet voor de volle 100% gerealiseerd.
Ik hoop van ganser harte dat u ons, als een vooral van buiten af bedreigde wijk, niet ook nog van binnen uit gaat verminken. Waarom is de buurtraad niet geïnformeerd vanaf het eerste moment ?
Met vriendelijke groet
Wytze Jellema,
voorzitter buurtraad Oud-Caberg